Claude i Marguerite de La Garaye przez niemal 50 lat zajmowali się opieką nad chorymi. Swój zamek w Taden przekształcili w szpital. W przebudowanych stajniach urządzono sale na 60 łóżek. Aby sfinansować to charytatywne dzieło, małżonkowie wyprzedali swój majątek. Kształcili się też w dziedzinie medycyny, a także zatrudnili medyków, dzięki czemu placówka miała bardzo dobra reputację w regionie.

Podczas uroczystego rozpoczęcia procesu, 22 września, w kościele św. Maklowiusza (Saint-Malo) w Dinan wskazano na cztery cnoty państwa de La Garaye: na wiarę (gdyż chcieli służyć Bogu w ubogich, widząc w nich braci w Chrystusie), na miłość miłosierną (która przejawiała się w konkretnym działaniu o charakterze wręcz heroicznym na rzecz najuboższych), na mądrość (radykalny Claude był tonowany przez Marguerite, co przyczyniło się do bardziej sprawiedliwej i trwałej hojności), a także na sprawiedliwość (Claude wypłacał odszkodowania tym, którzy ponieśli szkodę, wykazując się w ten sposób silnym poczuciem sprawiedliwości).

Biskup Denis Moutel podkreślił znaczenie ich przykładu życia, wskazując na trwały wpływ ich działalności na życie całej wspólnoty. „Uosabiają oni ponadczasowy ideał chrześcijański” - stwierdził hierarcha.

Dotychczas wspólne wyniesienie na ołtarze dotyczyło jedynie trzech par małżeńskich: Alojzego i Marii Beltrame Quattrocchich (ogłoszeni błogosławionymi w 2001 roku, Ludwika i Zelii Martinów (ogłoszeni błogosławionymi w 2008 roku, a świętymi w 2015 roku) oraz Józefa i Wiktorii Ulmów (ogłoszeni błogosławionymi wraz ze swymi dziećmi w 2023 roku). Z kolei w lipcu br. na Malcie zakończyła się diecezjalna faza procesu beatyfikacyjnego Henry’ego i Inez Consolanich.