Reklama

Aspekty

Powołanie to oddawanie siebie

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 35/2013, str. 6

Archiwum ks. P. Łobaczewskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

ANNA BENSZ-IDZIAK: - Bycie rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu w obecnych czasach to niełatwe wyzwanie…

KS. DR PAWEŁ ŁOBACZEWSKI: -... z wielu powodów. Wśród najważniejszych można wymienić zmiany kulturowe, które zachodzą w ostatnim czasie w przyspieszonym tempie w naszym kraju. Problemem jest rozszerzający się praktyczny ateizm, a także zmiana wartości kulturowych, gdzie wyraźnie rysują się procesy indywidualizmu, konsumpcjonizmu czy też hedonizmu. W połączeniu z kryzysem współczesnej rodziny i poważnymi problemami w systemie polskiej edukacji to sprawia, że kandydaci do kapłaństwa mają często utrudnioną drogę do właściwego odczytania swojego powołania, a także jego realizacji.

- Seminarium to miejsce dobrze już Księdzu znane. Kiedy po raz pierwszy przekroczył Ksiądz paradyską bramę i w jakich okolicznościach powracał tu w kolejnych latach?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Szczerze mówiąc, po raz pierwszy byłem w Paradyżu z pielgrzymką - było to w 1989 r. Potem Dzień Otwartej Bramy, a z poważniejszymi zamiarami pojawiłem się po raz pierwszy 18 czerwca 1991 r. W tym dniu ówczesny rektor bp Edward Dajczak przyjął mnie do WSD. W 1997 r. otrzymałem święcenia kapłańskie i wówczas zakończył się okres paradyskiej formacji, który bardzo miło wspominam. Po raz kolejny przyszło mi zamieszkać w Paradyżu w 2006 r. Dobiegały końca moje studia specjalistyczne na KUL i wówczas podjąłem obowiązki wychowawcy i wykładowcy psychologii.

- Powołanie to...

-...odpowiedź na niepojętą miłość, którą Bóg objawia w swojej woli. A powołanie kapłańskie to większe jeszcze odwzajemnienie relacji miłości do Boga - w Trójcy Świętej Jedynego. Jednocześnie każdy rodzaj powołania - choć bardziej chyba widać to w przypadku tego kapłańskiego - to oddawanie siebie, rezygnacja z siebie samego, by bardziej w człowieku mógł zamieszkać Bóg. Osobiście najbardziej podoba mi się definicja kapłaństwa św. Jana Marii Vianneya - to miłość Serca Jezusowego.

Reklama

- Kapłaństwo to zadanie, na które decydują się nieliczni. Z czego to wynika?

- Patrząc zewnętrznie na zachodzące współcześnie procesy społeczne, można dostrzec promowaną dziś tendencję do tymczasowości i chwilowości. Ważne jest to, co przynosi radość, szczęście - nawet na krótką metę. Nie trzeba długodystansowego planowania, ważne jest przeżycie chwili. Natomiast powołanie każdego chrześcijanina - szczególnie kapłana - zakłada pewną stałość. Wybory, które są podejmowane na tej drodze, nie mogą ulec zmianie np. po 5, 10 czy 40 latach. Taki sposób przeżywania życia - realizacji powołania domaga się poświęcenia. A to ostatnie nie jest dzisiaj w cenie, bo od najmłodszych lat proponuje się model życia oparty na hedonizmie. Myślę, że to jeden z problemów wynikających z zachodzących w naszym społeczeństwie zmian mentalności. Innym - równie ważnym - jest ośmieszanie religii. Zjawisko to od jakiegoś czasu przybrało bardzo duże rozmiary wśród młodzieży i trudno nie dostrzec, że często jest inspirowane przez tzw. media głównego nurtu. Można dostrzec jeszcze inną przyczynę, która - jak mi się wydaje - jest dziś zakorzeniona w mentalności wielu ludzi. Wiele osób stawia dziś Bogu takie same wymagania, jak wobec państwa. Wiele rzeczy się należy. I o ile tego typu roszczenia wobec struktur państwowych są uprawnione - płacimy w końcu podatki, to roszczenia wobec Boga już nie - to, co On daje, wszystko jest łaską. Otrzymujemy różne dary z Jego dobroci, nic się należy. Wiele osób zaczyna funkcjonować dziś na zasadzie, że ksiądz się należy. Powinien być w naszej parafii, powinien być jak najlepszy. Bo tak powinno być. Ci ludzie nie modlą się w intencji o nowe powołania, nie modlą się za swoich duszpasterzy. A w Ewangelii Jezus mówi nam wyraźnie: „Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. Ważne jest również, by nie ograniczać się tylko do poszukiwania przyczyn spadku powołań w dokonujących się procesach społecznych. Patrząc od wewnątrz, od strony duchowej, nietrudno dostrzec, że współczesna młodzież jest grupą, która jest dziś najbardziej atakowana przez diabła. Przypominam sobie komunikat ze spotkania Rady Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym w Polsce sprzed chyba trzech lat. Wskazano tam, że pilną potrzebą w dzisiejszych czasach jest modlitwa w intencji młodzieży w naszym kraju. Ona doświadcza największych ataków ze strony zła.

- Młodzi kandydaci do kapłaństwa wielokrotnie przeżywają wątpliwości i kryzysy. Na kogo wówczas mogą liczyć w seminarium?

- Wątpliwości i kryzysy na drodze wiary są nieuniknione. Przy dobrym przeżyciu mogą stanowić cenny bodziec rozwojowy w relacji do Boga. Ze względu na to, że seminarium jest miejscem szczególnej walki duchowej, tu właśnie mogą one być częstsze i bardziej intensywne. W naszym domu formacji do towarzyszenia duchowego są wyznaczeni specjalni kapłani nazywani ojcami duchownymi. Ich zadaniem jest czuwanie nad życiem duchowym kleryków. Oprócz tego pomocą mogą służyć tzw. formatorzy zewnętrzni, do których zaliczają się rektor i opiekunowie poszczególnych wspólnot rocznikowych. Warto przy tej okazji wspomnieć, że poza seminarium są też osoby, które wspierają konkretnych kleryków swoją modlitwą, a także cierpieniem. To przedstawiciele funkcjonującej w naszej diecezji wspólnoty Przyjaciół Paradyża. Przy tej okazji chciałbym im bardzo serdecznie podziękować.

- Co daje kapłanowi najwięcej radości? Dlaczego warto odpowiedzieć na Boże powołanie?

- Trudno mi wypowiadać się w imieniu wszystkich kapłanów, ponieważ uważam, że powodów do radości w kapłaństwie może być bardzo wiele. W moim osobistym przeżywaniu tego sakramentu największą radość zawsze czerpałem z tych chwil, gdy Bóg objawiał mi swoją bliskość i miłość. Jest jeszcze drugi powód. To opisana przez św. Pawła w Drugim Liście do Koryntian posługa jednania. Cieszę się, gdy mogę uczestniczyć w głębokim nawróceniu czy szczerym pojednaniu się kogoś z Bogiem. Są czasami takie spowiedzi, rozmowy duchowe czy też modlitwy wstawiennicze, które wydają obfity owoc. One przynoszą wielką radość. Ktoś szczerze pojednał się z Bogiem, a niekiedy został jeszcze uwolniony z duchowych więzów. Czasami można się zastanawiać, czy dla tylko jednego takiego wydarzenia nie warto było zostać księdzem.

* * *

Ks. dr Paweł Łobaczewski - rektor Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu

Podziel się:

Oceń:

2013-09-03 14:18

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Abp Pennacchio zainaugurował rok akademicki w WSD

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Wyższe Seminarium Duchowne diecezji legnickiej rozpoczęło uroczyście nowy rok akademicki i nowy rok formacji. W inauguracji wziął udział nuncjusz apostolski w Polsce abp Salvatore Pennacchio.

Więcej ...

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10 przestępstw seksualnych wobec dzieci

2024-06-25 10:25

Red.

Angielska diecezja Portsmouth nie komentuje sprawy polskiego ks. Piotra Glasa, oskarżonego o 10 przestępstw wobec osób małoletnich. Miał się ich dopuścić w latach 2002-2008, gdy był duszpasterzem na wyspie Jersey.

Więcej ...

Ruszyły zapisy na 44. Pieszą Pielgrzymkę Wrocławską na Jasną Górę

2024-06-26 11:17

Kamil Szyszka

Na 3 sierpnia planowane jest rozpoczęcie 44. Pieszej Pielgrzymki Wrocławskiej na Jasną Górę. Ruszyły zapisy na pielgrzymkę.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Kielce: siostry boromeuszki odchodzą z seminarium, a tym...

Niedziela Kielecka

Kielce: siostry boromeuszki odchodzą z seminarium, a tym...

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10...

Kościół

W. Brytania: Polski ksiądz Piotr G. oskarżony o 10...

Jak wygląda moja modlitwa?

Wiara

Jak wygląda moja modlitwa?

Zmiany kapłanów 2024 r.

Kościół

Zmiany kapłanów 2024 r.

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Niedziela Łódzka

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Niedziela na Podbeskidziu

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

Kościół

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Kościół

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?

Kościół

Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?