To jasne stwierdzenie Namiestnika Chrystusa Franciszka niech będzie wprowadzeniem w rozważanie na Niedzielę Miłosierdzia, która jest świętem patronalnym Caritas. Czynimy to w Roku św. Brata Alberta. Dla naszej diecezji tym bardziej jest to ważne, albowiem pierwszy biskup rzeszowski Kazimierz Górny, powołując z dniem 8 maja 1995 r. Caritas, wybrał na jej patrona Adama Chmielowskiego – św. Brata Alberta.

„Idźcie i głoście” – to hasło 73. Tygodnia Miłosierdzia, które wynika z tematyki ogólnopolskiego roku duszpasterskiego. Tydzień ten rozpoczynamy w Niedzielę Miłosierdzia.

Niedziela w Oktawie Wielkanocy jest szczególnym dniem świętowania Miłosierdzia Bożego. Wyjątkowość przeżywanych tajemnic paschalnych przynosi za każdym razem nową okazję do odnalezienia głębokiej motywacji do życia miłością i czynienia miłosierdzia. W dniach przypadających zaraz na początku czasu wielkanocnego warto rozważyć podstawowe prawdy dotyczące chrześcijańskiego zaangażowania w przemianę świata przez czyny miłości. Chrześcijanin otwarty jest na tajemnicę miłosierdzia, którego może sam doświadczyć w relacji, jako dar od Boga, może ponadto wysławiać Boże miłosierdzie, a wreszcie żyjąc nim, może okazywać je ludziom wokół znajdującym się w potrzebie, bo jak uczy Franciszek: „Nie może się odwrócić i patrzeć w inną stronę, aby nie widzieć tak licznych form ubóstwa, które domagają się miłosierdzia. A to odwracanie się, aby nie widzieć głodu, chorób, ludzi wykorzystywanych, jest ciężkim grzechem! Także grzechem współczesnym, dzisiejszym”.

W nasze święto dziękujmy za wiele dobra, które było odpowiedzią na wezwanie św. Jana Pawła II, by podjąć nową wyobraźnię miłosierdzia.

W ciągu 25 lat troską objęte zostały m.in. rodziny wielodzietne, niepełnosprawni, organizowane były kolonie i zimowiska, „aby przyjść z pomocą dziecku zaniedbanemu duchowo czy materialnie”. Prowadzone były liczne zbiórki na drogie operacje dzieci, zwłaszcza te na Zachodzie Europy czy w USA.

Wyzwaniem Caritas do miłosiernego czynu są zawsze sytuacje losowe, wskutek których diecezjanie zostali dotknięci powodzią i osuwiskami, huraganami, a także pożarami.

Dziękujemy za placówki, które Caritas prowadzi dla ubogich, chorych, niepełnosprawnych, współpracując z władzami wojewódzkimi, samorządem wojewódzkim, starostami i gminami, z PFRON, WFOŚiGW, NFZ. Są to: Centrum Charytatywne, stacje opieki Caritas, domy pomocy społecznej, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy, Ośrodek Caritas w Myczkowcach, Centrum dla Osób Niepełnosprawnych, Natura 2000 w Budach Głogowskich, kuchnie.

Pomoc w diecezji pomnażana była przez czynny udział w klęskach w innych regionach, zwłaszcza podczas wielkich powodzi oraz w ratowaniu bliźnich w dalekich krajach i kontynentach (trzęsienia ziemi, wojny, tsunami).

Dziękujemy za każdą ofiarę, za deklaracje 1% oraz za pomoc rzeczową, za to, że zawsze można liczyć na cukierników i innych producentów żywności. Dziękujemy Biskupom – Janowi, Kazimierzowi i Edwardowi nie tylko za poświęcanie obiektów i obecność na spotkaniach formacyjnych, ale za stałe wspieranie.

Dziękujemy za ludzi, którzy tworzyli i stanowią diecezjalną Caritas na poziomie parafii, szkoły, uczelni oraz placówek.

25 lat to także czas do refleksji i przeproszenia, bo można było lepiej i więcej, bo zaniedbaliśmy... Zawsze nam trzeba pamiętać o przesłaniu św. Józefa Sebastiana Pelczara: „Niechaj dzień ten będzie stracony, w którym byś coś dobrego nie uczynił. Czyń tylko wszystko z czystej pobudki..., czyń cierpliwie i wytrwale, nie stygnąc w miłości ani z powodu wieku lub własnych cierpień, ani z powodu niewdzięczności ludzkiej”.

Ojciec Święty Franciszek w Roku Miłosierdzia do swoich rodaków w Argentynie do ruchu „Otwartych rąk” pisał: „Miłosierdzie jest podróżą od serca do rąk. Co zatem mam zrobić: otworzyć ręce czy moje serce? I jedno, i drugie. Pozwól sobie zranić serce nieszczęściem innych i twoim, daj się ogarnąć miłosierdziem i zacznij podróż powrotną, byś swoimi miłosiernymi rękoma rozdawał rozrzutnie innym swe miłosierdzie i miłość”.

Na nowe ćwierćwiecze prosimy pasterza naszej diecezji – bp. Jana Wątrobę o błogosławieństwo, by w Roku św. Brata Alberta postawa całej Caritas układała się w kształt serca z obrazu „Ecce Homo”...