Anna Leśniak pochodzi z tradycyjnej katolickiej rodziny. Wychowywała się w Radomiu. Gdy stała się szaloną, zbuntowaną nastolatką, odeszła z Kościoła. Często mówiła rodzicom, że idzie na Mszę św., ale tak naprawdę siedziała w parku. W liceum zaczęły się imprezy. „Miałam zupełnie inną głowę, inne myśli, zupełnie inne priorytety. Nie było mi po drodze z Panem Bogiem” – wspomina.

Jeszcze przed maturą po raz pierwszy poszła do wróżki. Chciała się dowiedzieć, czy pomyślnie zda egzamin dojrzałości. Uzależniła się od tych wizyt i chodziła tam co miesiąc, bo nie widziała w tym nic złego. Jako młoda kobieta wyjechała z rodzinnego miasta do Poznania. Tam poznała przyszłego męża.

„Nie chodziłam do spowiedzi, nie przyjmowałam sakramentów” – opowiada.