W 32. rocznicę wprowadzenia w Polsce stanu wojennego Mszę na Jasnej Górze w intencji Ojczyzny odprawi po południu metropolita częstochowski abp Wacław Depo. To właśnie od grudniowych wydarzeń rozpoczęła się codzienna modlitwa za Polskę zanoszona przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze – przypominają paulini.

Nazajutrz po wprowadzeniu stanu wojennego, 14 grudnia 1981 r., paulini odprawili specjalną Mszę św. w intencji Ojczyzny o godz. 17.30. Choć później została zmieniona godzina jej celebrowania – na 15.30, to właśnie na pierwszy dzień stanu wojennego datuje się rozpoczęcie odprawiania codziennych Mszy św. w intencji Ojczyzny w Kaplicy Matki Bożej. Dziś tradycyjnej już Mszy św. za Ojczyznę będzie przewodniczył metropolita abp Depo.

O. Jerzy Tomziński wspomina, że 13 grudnia 1981 r. przypominał na Jasnej Górze "dzień żałoby”. Najbardziej poszukiwani działacze „Solidarności” znaleźli schronienie w jasnogórskiej wieży, gdzie jedzenie przynosił im jeden z paulińskich braci. Dzięki tym działaniom uniknęli oni pierwszej fali aresztowań.

W pierwszych dniach stanu wojennego działacze „Solidarności” zredagowali na Jasnej Górze swoją pierwszą podziemną ulotkę. Ukrywający się na Jasnej Górze Krzysztof Biało, Marian Magiera i Anna Woźnicka zredagowali modlitwę do Matki Bożej Częstochowskiej o uwolnienie aresztowanych i powielili ją na maszynie do pisania.

Obecnie na Jasnej Górze, w bastionie św. Rocha zgromadzonych zostało wiele pamiątek tego trudnego dla Polski czasu. Oglądać tam można m.in. druki, ulotki, informatory ze znaczkiem „Solidarności”, symboliczne oporniki, fotografie, sztandary, miniatury pomników „Solidarności” oraz pamiątki internowanych: koszule z autografami, rzeźby, krzyże, korespondencję.

W trudnym czasie stanu wojennego Kościół odegrał ważną i wielką rolę. Pogrążonym w lęku i niepewności ludziom dawał poczucie więzi i braterskiej miłości oraz konkretną, materialną pomoc. Za tę działalność władze komunistyczne szykanowały i prześladowały także księży.

W czasie stanu wojennego straciło życie ponad 100 osób. Internowano ponad 3 tysiące, a czasowo pozbawiono wolności ponad 10 tysięcy osób. Tysiące ludzi było represjonowanych i wyrzuconych z pracy za udział w protestach, popieranie podziemnej działalności "Solidarności”, a nawet za samą przynależność do związku.